Great Ocean Road

Dag 9. The great Ocean road. Het is weer vroeg in de ochtend. Ik kijk op mijn telefoon en zie dat het 5.30 uur is. Ik voel aan mijn arm dat het koud is in de camper. Ik kijk naast mij en Anneke ligt verstopt onder het dekbed. Conclusie......het is dus echt koud in de camper. Gaan we buiten koffie drinken of gaan we voor de tweede dag in de camper koffie drinken. Jammer, we drinken vandaag koffie in de camper. Gelukkig is het droog. Onze camper staat aan een rivier dus bij het openen van de plichees zagen wij het water van de rivier heel rustig bewegen en verstopt in de bomen wat kaketoes. Gisteren zagen wij twee zwarte vogels met een gele staart. Volgens mij is het een roofvogel schat. Anneke pakt snel de camera en zet meteen de grootse lens er op. Kijken door het gaatje en de lens helemaal uitgeschoven gaat zij op Zoek naar deze vreemde vogel. Klik..... Gelukkig ze heeft een foto genomen. Samen kijken we op het schermpje en vergroten de foto een aantal keren. Heee... Het is geen roofvogel maar een papegaai. Volgens Anneke zijn papegaaien monogaam en leven ze altijd met z'n tweeën. En ja hoor niet lang daarna zien wij ook de tweede zwarte papegaai in dezelfde boom zitten.

Het is 8:30 uur. Het is bewolkt en het is 15 graden. Het voelt wat frisjes aan dus net als gister even de kachel hoog. Op the great Ocean Road zijn we de bergen ingereden. Ik kan jullie zeggen dat dit indrukwekkend is. Als een echte coureur pakt Anneke de ene bocht na de ander bocht aan. Ik voel mij veilig bij Anneke in de auto. Het uitzicht is zowel links als rechts adembenemend. Het lijkt wel een tenniswedstrijd. Het is voortdurend van links naar rechts kijken. Links van ons de blauwe zee en de prachtig rood/gele rotsen en rechts van ons de gigantische hoge bomen. Gemiddeld rijden wij 45 kilometer per uur en op sommige stukken 25 kilometer per uur. Onderweg komen we borden tegen met de tekst beware for falling rocks. Uitkijken dus. De wegen hier gaan stijl omhoog en stijl omlaag. Soms wel 20%. Dus af en toe moeten we onze oortjes klaren. Onderweg kwamen wij veel fietsers tegen die tegen de berg opklommen met een tong bijna tegen het frame aan. Respect voor deze fietsers. Tijdens het rijden zagen wij ook surfers die een hoge golf probeerde te pakken. Fantastisch gezicht. We zijn ook een paar keer gestopt om even een momentje te pakken en te genieten van ons uitzicht. Bij toeval stopte Anneke aan de kant van de weg en zag zij op het strand keien die heel mooi opgestapeld waren. Het had iets weg van een altaar. Volgens Anneke had dit een betekenis. We gaan dit op Google uitzoeken wat dit precies is.

We rijden nu langs Apollo Bay. Normaliter een walhalla voor surfers maar de zee was hier zo rustig dat wij hier geen surfers hebben gespot. Na een aantal kilometers gaat de weg niet meer langs de kust en moeten wij een andere weg nemen om verderop weer bij de kust te komen. Pt Cambell en Warrnabool houden wij aan. We verlaten voor heel even de kust en rijden door een Rain forrest. Je ziet hier dat het klimaat vochtig is omdat wij de hele weg gigantische varens langs de weg zagen. Ook zag de beplanting er niet droog uit zoals onder weg naar Melbourne, zie mijn vorige verslag. We zijn verbaasd omdat wij toch ver in het zuiden van australie zaten. Moeder natuur blijft ons verbazen. Het blijft aan de frisse kant. Het is nu 12 graden. We verlaten de Rain forrest en worden direct getrakteerd met hele mooie valleien. We rijden nu Port Cambell binnen. Heee..... Daar zien wij een bordje met.........the twelve Apostles. In Nederland heb ik dit alleen in vakantieboekjes gezien en nu ga ik het live meemaken. Nog 2 kilometer te gaan. Maar eerst een tussenstop bij Gibson's steps. Dit is een trap van 86 treden die ons op het strand brengt en via het strand 2 van de 12 apostelen van dichtbij kunnen zien. It's AMAZING, zouden ze hier in Australie zeggen en dat was het ook. Tegenover een gigantische berg zagen wij, voor mij dan, dit wonder. Kippenvel momentje. Na wat foto's en wat films genomen te hebben liepen wij terug naar Gibson's steps. Onderweg daar naar toe heb ik nog een paar keer omgekeken. In de camper nog even wat gedronken om vervolgens naar the twelve Apostles te rijden. We zijn er..... De camper geparkeerd....een beetje aso geparkeerd omdat de achterkant van de camper de driekwart van de weg in beslag nam. Hij staat goed schat. Kom we gaan. In de verte zagen wij een hoop Chinezen en net zoals bij de Zaanse Schans met een fototoestel op hun borstkast of in hun hand en de andere Chineesjes poseren. Haha......ik ben net zo hoor. Via een weggetje naar beneden gelopen en onderweg nog een bordje gezien met de tekst, beware of snakes. Slik. Je blijft bij mij in de buurt hoor zeg ik nog tegen Anneke. Hahaha. En daar is het dan. Aanschouw, wederom, een wonder van moeder natuur. Wauwwwwww. Een genot voor het oog. Zie mijn foto op Facebook en oordeel zelf. Om 12:50 verlaten wij the twelve Apostles en rijden wij naar the London Bridge. The London Bridge is een rots die naar de zee loopt me daaronder twee gigantische gaten. Het lijkt op een brug. In 1990 heeft de zee het middelste gedeelte van deze rots (brug) verwoest waardoor het niet meer mogelijk is om het laatste gedeelte van de brug te bereiken.

Deze dag sluiten wij, overigens alle dagen, met succes af en kijken wij terug op een geslaagde eerste week. Nog 7 weken te gaan. We parkeren de camper bij Port Fairy en onder het genot van een biertje genieten wij nog even van de zon want die is er weer.

Km stand 52831 gereden 232 km