Zeeziek

Dag 27. The Great Barrier Reef. Vandaag is het zo ver. Er komt weer een wens van mij uit. Duiken op de Great Barrier Reef. We worden vroeg opgehaald dus de wekker moet gezet. We worden om 7;10 uur opgehaald bij de bushalte schuin tegenover de camping. Shit, ik ben de pleister vergeten tegen zeeziek. Dit moet tussen de 6 en de 12 uur, voor het varen achter mijn oor geplakt worden. Kan niks gebeuren. 1 1/2 uur van te voren kan ook dacht ik. De chauffeur is op tijd. Good morning, Homan zeg ik. Homan? You're not. on the list zegt hij. Wat.........ik heb al betaald!!! Maar wat ze altijd in Australie zeggen zegt de chauffeur ook. No worries mate, hop on in. Nog een paar mensen opgehaald en we gaan naar de haven. Daar geeft de chauffeur door dat we niet op de lijst stonden. No worries hoor ik de vrouw zeggen, i'll get. them aboard. Wat een mensen zeg. Het was DRUK!!! Heel veel Chinezen. Het leek wel of Chinatown aan boord ging. Het leek wel Schiphol in de zomervakantie. We melden ons en krijgen een blauw bandje mee en bonnetje waar op staat 1 dive each. Er staan 3 Katamarans en ze varen allemaal uit. We kregen te horen dat er 400 mensen zich hebben opgegeven voor een duik of snorkel activiteit. De trossen worden losgegooid en we gaan. De zee is rustig. De katamaran schommelt een beetje maar laatst heb ik niet. Ik zeg nog stoer tegen Anneke...ik heb totaal geen last. Na 20 minuten wordt het op zee onrustig en de katamaran schommelt heftig op en neer. Het werd gewoon heftig. De bemanning had zich er op voorbereid en liepen heen en weer en boden de mensen zakjes aan. Ik zie links en rechts van mij de Chinezen wit worden. En ja hoor......daar ging de eerste Chinees. En daar ging de volgende Chinees. En dat ging maar door. En ja hoor......daar ging de eerste en enige Molukker aan boord. Tot 3 keer aan toe. De zakjes werden meteen meegenomen door het personeel. Ze boden ijsblokjes aan en ijskoude doekjes. Top geregeld gewoon. Wat voelde ik mij beroerd zeg. De bootreis duurde 2 uur. Dus het was 1 1/2 uur gewoon afzien. In de verte zie ik een gigantisch platform. We zijner bijna. Eindelijk. We leggen aan en gaan van bord. De Chinezen zijn weer wat geel bijgetrokken en ik bruin. We gaan een paar minuten op het platform zitten en gaan daarna one stingersuites en zwemvliezen passen. Zo die passen en nu het water in. We gaan eerst snorkelen want om 12:50 uur mogen wij duiken. Wat we daarna zagen is onbeschrijfelijk. De vissen, het koraal, al die kleuren. Het gevoel kan ik gewoon niet op papier zetten. Wat is dit mooi. En wat zijn de vissen groot, en die kleuren.

Het is 12:50 uur. We mogen duiken. We trekken onze duikrusting aan en lopen via een trap naar beneden. Daar nemen we nog wat handgebaren door en daar gaan we. O man o man. Wat is dit prachtig. De vissen komen echt op je af. We hebben nog een hele grote blauwe vis gezien die ik nog heb aangeraakt. In mijn enthousiasme ben ik vergeten deze op film te zetten maar de fotograaf heeft het op foto gezet. Ik heb alle foto's gekocht. Ook de wat mindere. Ik zal ze op Facebook plaatsen. Anneke is zo enthousiast dat ze van mij een tweede duik krijgt. Ik ga wat snorkelen als ze haar tweede duik doet. Tijdens het snorkelen zie ik Anneke op 10 meter diepte. Het water is hier zo helder. Deze dag is een dag die ik echt nooit zal vergeten. Wat een dag zeg. We varen terug. De zee is weer onrustig en ja hoor.......de bekende zakjes komen weer te voorschijn. Ik kon het ook weer niet laten. Dit keer maar 1 keer.

Terug op de camping horen we dat Apollo noet langs is geweest om de camper te repareren. Morgen horen we meer. Het maakt allemaal niets meer uit. We hebben een topdag gehad. Later op de avond komt de buurman tegenover ons zich voorstellen. Craig is zijn naam. We raken aan de praat en we hebben nog tot laat buiten zitten praten over van alles en nog wat. Het is een echte Aussie. Geweldig gewoon. Aan het eind van ons gesprek nodigt hij ons uit om na 11 januari 2016 bij hem thuis te komen in Maryborough. Dat slaan we natuurlijk niet af.

Kilometerstand
Gereden 0 km