Mooi verhaal

Dag 36. Vandaag gaan we naar Hervey Bay. Vandaag boeken we een excursie naar Fraser Island. Ik hoop dat er plek is omdat ik op het internet hen gelezen dat er heel veel mensen daar naar toe willen. Nog even een babbeltje gemaakt met de buurman naast ons. Volgens hem is Fraser Island heel mooi en is de Mckenzie lake iets wat je nog nooit hebt gezien. Ben benieuwd. Ook Hervey Bay schijnt prachtig te zijn. Je schrijft Hervey Bay maar de locals willen liever dat je het uitspreekt als Harvey Bay. Hij weet zelf niet waarom. Ik vraag het straks wel even aan een local. We gaan het vandaag beleven. Hij is een fanatiek rugby fan. Hij komt zelf uit Queensland. Queensland en New South Wales liggen elkaar niet vanwege de twee rugby clubs. Een soort Amsterdam-Rotterdam.

Vandaag stonden we vroeg op. Het is 6:30 uur. Het is zonnig. Snel douchen en dan relax een bakje koffie buiten doen. Hervey Bay is, volgens Anneke, iets meer dan een rijden vanaf Woodgate. We vertrekken om 09:00 uur vanaf de camping. Via Childers gaan we naar Maryborough. Maryborough is het plaatsje waar Craig woont. Daar links Hervey Bay en rechts Maryborough. We gaan linksaf want we moeten onze excursie naar Fraser Island daar boeken. Toerist drive nemen vraagt Anneke. Doen we schat. Via de toerist tour gaan we naar Fraser Coast. We gaan door een best wel drukke stad om de Harbour te bereiken. Daar is de haven al. We zien daar ook een informatiecentrum. We huppelen even naar binnen. Voor ons staan twee vrouwen die geholpen worden door een vrouw achter de balie. Ik vang het woordje Fraser Island op en luister stiekem mee. De dames hebben zojuist voor zondag een dagtocht naar Feaser Island geboekt. Mooi zo dus er is plek. Na de gebruikelijke good day how are you vraag ik de vrouw achter de balie of er nog plek is voor Fraser Island. Ja er is plek. Is het ook mogelijk om 2 dagen naar Fraser Island te gaan. Ja zegt ze alleen we zitten nu vol. De eerst volgende mogelijkheid is woensdag over 5 dagen. Anneke en ik kijken elkaar en denken hetzelfde. Dan gaan we maar niet doen 5 dagen op 1 plek blijven. Doet u maar de dagtour zeg ik. Je hebt 2 mogelijkheden zegt de vrouw. De tour die je normaal in 2 dagen doe die doe je in 1 dag of de gewone tour. De eerste tour is met zeven personen in een auto en de tweede tour is met 40 man in een bus. Omdat ik het maximale wil zien zeg ik meteen en Anneke overigens ook, doe maar de uitgebreide tour mevrouw. Zondag kunt u. Dat is mooi want dan hoeven we maar 2 dagen op 1 plek te blijven. Zo dat is ook vastgelegd. We lopen terug naar de camper en wat zie ik daar........een pelikaan op een lantaarnpaal. Klik......zo die heb ik mooi vastgelegd.

Wat gaan we nu doen. Op advies van Craig gaan we naar Tin Can Bay. Ik vertelde Craig, op de camping in Cannonvale, dat ik graag dolfijnen wil spotten. Een collega van mij vertelde dat dit per kano kan. Nee zegt Craig, jullie moeten naar Tin Can Bay gaan want daar kan je ze aaien en voeren. Het verhaal is, en dat heb ik opgezocht, dat er jaren geleden een dolfijn is aangevallen door een haai. De dolfijn wist te ontsnappen en zwom naar Tin Can Bay. Daar werd de dolfijn verzorgd door de locale bevolking. Sindsdien keerde de dolfijn met nog andere dolfijnen elke dag terug naar Tin Can Bay. We rijden Tin Can Bay in. Wat een prachtige huizen zien we. Precies tegenover het strand. We rijden door naar een haven. Het is eb. Anneke wilt nog een stukje lopen dus we lopen het strandje op. We zien op het strand echt duizenden krabben. Prachtig. Mensen zien we met emmers lopen richting hun auto. Ze zetten een pannetje met water op en waarschijnlijk koken ze daarin in hun zojuist gevangen krabben. We gaan nog even boodschappen doen bij de plaatselijke supermarkt, Iga. Wat is hier alles duur zeg. Alleen het hoognodige hoor zeg ik tegen Anneke. Zo....de boodschappen ingeladen en nu op zoek naar een camping. Daar.....tegenover het strand. We worden door een hele aardige vrouw geholpen. Ik vraag haar of ik ergens dolfijnen kan zien. Blijkt de vrouw ze te voeren. Jaaaaaa.......ik wil dat ook. Morgenochtend komen ze. Het is niet bekend hoeveel dolfijnen er komen zegt ze. Soms 2 en soms ook meer. Ik ben zo blij als een kind zeg ik. Oké inchecken. Zegt ze tegen Anneke, is it one adult and one child zegt ze lachend. Ik ging helemaal stuk. Wat een humor. Top wijf gewoon. Zo, Straks gaan we uiteten bij een steak restaurant. Heb ik zin in. En........natuurlijk na het eten lekker wandelen op,het strand.


Gereden 252 km