300

Dag 20. Het is 6:45 uur als we wakker worden. De camper beweegt een beetje heen en weer. Het waait behoorlijk buiten. Ik doe de tv aan om het weerbericht te horen. Jeetje.....slecht nieuws. Ze verwachten regen en een tornado in Cairns. De verwachting is dat we daar over twee dagen zijn. Gaan we of gaan we niet. Gaan we de problemen opzoeken of gaan we die uit de weg. We gaan NIET naar Cairns, hoe jammer ik het ook vind. Vanaf de hele oostkust kan je mooi duiken. Pfff.... Alleen maar slecht nieuws. De benzineprijzen dalen en de dieselprijzen blijven hetzelfde. In Melbourne is er een terrorist gearresteerd die iets te maken heeft met de aanslagen in Parijs.

De deur van de camper gaat open. Wow. Wat is het lekker weer. Het waait wel maar het is niet meer zo snikheet als voorheen. Eindelijk kan de camperdeur weer open blijven en kan alleen de hordeur dicht. Even frisse lucht in de camper. Het is alleen jammer dan ze het gras aan het maaien zijn. Wat een herrie. Koffie schat vraag ik aan Anneke. Ja lekker. Samen even buiten genieten van het zonnetje en de frisse wind. Jammer dat ik weer in gevecht moet met die k&@€;/ vliegen die het leuk vinden om in mijn oor te zoemen.

Het is 8:05 als we vertrekken. Eigenlijk is het 8:35 uur omdat het hier in Hughenden weer een
half uur later is dan in Mount Isa. We pakken de A6. We zien Townsville 388 km. We gaan via Charters Towers naar Townsville. Als we rijden zien we dat het 29,5 graden. Op het nummer van Anouk, Nobody's wife drukken we op het knopje. Zo....de ramen staan weer open. Heerlijk weer die frisse wind. Niet lang daarna ziet Anneke een Road Train achter haar rijden. Gas er op want het is geen pretje als een Road Train je op een smalle weg inhaalt. Langzaam zien we de Road Train in een stipje veranderen. Zo hij kan weer op 110 met cruise control. Midden op de weg zien we een dode kangoeroe. De zoveelste al. Gewoon midden op de weg rijden schat want dan rij je er zo overheen. Alle andere keren reed Anneke geleidelijk naar links om zo de dode dieren op de weg te ontwijken. Weet je het zeker vraagt Anneke aan mij. Geloof mij nou maar, gewoon doen. BAM!!! De camper ging iets omhoog. Hebben we gewoon die kangoeroe geraakt. Ze had ook nooit naar mij moeten luisteren. We rijden Portland binnen. Een rustig dorpje met wat huisjes aan de linkerkant en wat winkels aan de andere kant. We rijden door. Niet lang daarna, om 9:35 uur, rijden wij Homestead binnen. Ook dit is een rustig dorpje met wat huisjes en een paar winkels. We maken onze eerste stop na 204 kilometer. We zijn in Dalfsen Creek. We eten wat, drinken wat en roken buiten nog een sigaret. We gaan door. We pakken de A6, Flinders Highway. Het is nog 130 km naar Townsville. Al gauw zien we dat de kleur rood van ons zicht volledig is verdwenen. De kleur is nu GROEN. Na 8 dagen in The Outback ben je het een klein beetje zat. Dus we waren weer blij dat we bergen, groene bomen, groene struiken en groen gras zagen. Anneke had mij al hiervoor gewaarschuwd. Om 12:00 uur rijden wij Townsville binnen. Tja wat moet ik over Townsville zeggen. PRACHTIG. Wat heerlijk om weer mensen te zien, auto's, gewoon de drukte. Heerlijk ook die prachtige palmbomen aan de kant van de weg. We zijn weer in de bewoonde wereld. Anneke zie je ook opbloeien. We volgen de borden Centre. Daar in de buurt zal je wel een strand hebben. Yes..... Het strand. Het water is alleen niet zo blauw zoals op de Great Ocean Road. Maar het blijft mooi. Er mocht alleen niet gezwommen worden vanwege de gevaarlijke stingers. Erg jammer. We lopen heerlijk langs het strand. Maken wat foto's en lopen verder. Als je ziet wat voor soort vogels je tegenkomt. Wat een exotische vogels zeg. De 1 nog mooier dan de ander. Zo zagen we een pikzwarte papegaai met een rode staart. Volgens Anneke een kaketoe vanwege zijn kuif. En we zagen er niet een maar 6. Ik weet niet wat die beesten vreten maar ze waren grooooooot. We lopen nog wat verder en krijgen dorst. Biertje, vraag ik aan Anneke. Nou.... We pakken een restaurant en gaan buiten zitten. Hapje eten, vraag ok aan Anneke. Nou........We nemen fish en chips en een biertje. En tijdens het eten staren we naar de zee en kijken we naar de mensen die onder een palmboom liggen. Wat mogen wij toch van geluk spreken dat wij hier zijn. Zo...gegeten en gedronken. We lopen weer verder. Het windje zorgt ervoor dat het aangenaam is. We zijn aan het eind van de boulevard gekomen en lopen terug naar de camper. We hadden geluk dat er, aan de kant van de weg, twee plekken vrij waren zodat wij de camper konden parkeren. Zo we zijn er en nu op zoek naar een camper. Eerst even tank. Wow, het is hier 70 cent per liter goedkoper dan in the Outback. Lekker hoor.

Kijk daar een blauw bordje met een caravan. Die nemen we want dat ligt op onze weg voor morgen. Huh..... waar is de camping nou. Helemaal niets. We rijden door. Na 30 kilometer nog niets. Ik snap er niets van. We rijden maar door. Ahh.... Kijk een camping na 500 meter. Moet ik nou hier rechtsaf vraagt Anneke. Ik zou het niet weten want het staat niet aangeven. We rijden door. O, we hadden hier wel rechtsaf moeten gaan. Keren maar. Ja...na iets van 3 kilometer. We rijden terug. Bij de ingang hangt een bord met caravan park en daarnaast kangoeroes. Krijg nou wat, we moeten op een onverharde weg rijden en keren kan niet meer omdat het zo smal is. In het huurcontract staat dat we niet op onverharde wegen mogen rijden. Met 20 km per uur rijden we toch maar verder. Aan het begin van het terrein zien we het dan.............Ahhhhhh...... Kijk, kijk. Kangoeroes. Ja, wel 10 stuks. Anneke remt.Gauw filmen. Zo schattig joh. Eindelijk zie ik ze van dichtbij. Ze schrikken als we weer verder rijden. Melden bij de balie zien wij geschreven op een bord. We parkeren de camper en zien een man op leeftijd bij een voortent van een caravan zitten. Office staat er. Hmmm.... Dit belooft niet veel goeds. Loop maar even mee zegt de man. We lopen naar zijn voortent en betalen voor ons nachtje verblijf hier. Op een tafeltje zie ik twee glazen potten met daarin slangen. Ik vraag aan hem of er hier slangen zijn. Nee, niet meer vroeger wel. Het was hier verderop vroeger een moeras maar ik heb er een meer van gemaakt. Ik woon hier al 60 jaar. Ik kom uit Duitsland en ik heb geen moment spijt gehad dat ik hier ben komen wonen zegt hij met een lach. Ik zag aan het begin van de weg nog een paar kangoeroes zeg ik tegen de man. Ja ze zitten hier overal zegt de man. Het zijn er wel 300 wat hier alleen zit. Sorry.... Hoeveel zegt u vraag ik hem. 300. G&@/)€ 300 dacht ik. 10 oké maar 300. We rijden het terrein op. Het is midden in het bos waar we de camper parkeren. Ik haal de stroomkabel en open het kastje waar ik de stekker in moet pluggen. Anneke checkt de toiletten. Komt er g@&€?!/: een hagedis uit op het moment dat ik het klepje opendoe. Anneke komt net aanlopen. De toiletten zijn schoon zegt ze. Plug jij die stekker er maar in hoor want er kwam net een hagedis uit. Anneke lacht. Ik vind dit nou prachtig. Ze pakt de fototoestel en wilt gaan wandelen. Ik blijf in de camper en ik douche ook in de camper zeg tegen haar. Anneke gaat. Vanuit de camper zie ik dat ze continu door de lens kijkt en foto's neemt. Na iets van 45 minuten komt ze terug en laat vol trots zien welke plaatjes ze heeft geschoten. Ik moet zeggen dat ze echt hele mooi foto's heeft gemaakt. Ik ga nog een rondje lopen hoor. En daar gaat ze weer. Na een half uur komt ze terug. Ik heb het meer gevonden en ik palmbomen met kokosnoten gezien, ik heb zwarte zwanen gezien en kangoeroes die uit het meer drinken. Ze laat me vol trots de foto's zien. En weer zijn het echt hele mooie foto's. Zo mooi die kangoeroes maar het zijn er zoveel. Dit is echt mijn ding zegt Anneke. Midden in de natuur. Nou geef mij maar de Big4 camping. Ik houd van luxe. Mijn besluit staat vast. Ik blijf in de camper. Ik ga kijken of ik tv kan kijken. Geeft ie aan no channels. Internet dan???? Helemaal NIETS. Maar goed dat ik wat films heb gedownload op mijn telefoon. Anneke zit, terwijl ik dit verslag schrijf, buiten te genieten en hoopt nog wat hagedissen te zien. Oké, oké, het is ook de vakantie van Anneke en zij vindt dit helemaal geweldig. Ik doe de camperdeur open en zeg, schat ik ga een rondje met je lopen. Glunderend pakt ze haar fototoestel en laat mij onder andere het meer zien. Ik heb geen moment spijt gehad want wat ik zag was zo ontzettend mooi. Ik zag negen kangoeroes uit het meer drinken en een grote groep zwarte zwanen in het meer dobberen. Ik zie links van ons dat wij in de gaten worden gehouden door drie kangoeroes. We lopen terug richting de camper en gaan richting de uitgang lopen waar we de kangoeroes voor het eerst zagen. Daar zagen wij twee kangoeroes onder een boom en een andere kangoeroe wegspringen.

Dit MOET ik er bij vermelden. Anneke komt net de camper binnen en zegt dat bij Mount Isa, op de camping slangen waren. Dat stond geschreven bij de incheckbalie. Ik heb het nooit gelezen. Zeg ze lachend, als ik het had gezegd dan zat je de hele avond in de camper. Lachend liep ze weg.

Kilometerstand 58336 km
Gereden 453 km