Aboriginals

Dag 13. Coober Pedy. Het is 6:50 uur als we wakker worden. Het was een warme nacht en de ochtend is ook warm. Het eerste wat ik doe is de airco aanzetten. Ahhhhh.... Wat heerlijk die koele lucht. Ik ga er nog even onder staan. Het is 8:55 uur en het is nu al 27 graden. Dat beloofd wat voor vandaag. Ik klaag niet hoor want via social media hoor ik hoe het weer in Nederland is dus ik ben blij dat ik hier in Australie zit. We gaan tanken. Literprijs 1,309, km stand 54267, getankt, 70,28 liter, 92 Aus dollar. We zien een bord. Wow....Coober Pedy 537 km, Alice Spring 1121 km de A87. Pittig eindje hoor. Anneke is vastbesloten om vandaag Coober Pedy binnen te rijden. Het is pas 9:15 uur en ik zie dat het nu al 31,5 graden is. Gisteravond heeft Anneke, in het dashboard kastje een USB aansluiting gevonden. Eindelijk onze eigen muziek. We hadden namelijk geen cd's uit Nederland meegenomen. Wel 2 iPads, 2iPhones, en 3IPods. Allemaal vol gestopt met muziek. Na 12 dagen de radio gehoord te hebben, regelmatig viel de zender weg als we in hoog in de bergen reden, dan heb je het wel gehad. Laat staan in de Outback waar er werkelijk niets is. Dus bij het inpluggen van de USB hoorden wij onze eigen muziek. En blij dat we waren. Bij 31.5 graden met de ramen open rijden is het te doen. Dus muziek aan raampjes open 1 handje op het stuur en of we go. Ik heb vanochtend wat Gatorades in de vriezer gestopt dus heerlijk koud opdrinken straks. Inmiddels heeft Anneke ook, sinds vandaag de cruise control gevonden. Zodra wij de Outback inrijden gaat de cruise control op 110, de volume van de muziek op 21, ik mijn voeten op de dashboard en samen headbangend,als twee echte rockers, de Outback in.

Weer ben ik verrast. Ik dat, hoe dieper wij de outback ingaan de bomen verdwijnen. Grote struiken komen daar voor in de plaats en niet veel later verdwijnen deze grote struiken en komen er kleine bosjes voor in de plaats. De grond veranderd langzaam in een diepe terracotta achtige kleur. De lucht is helder blauw en wij zien geen wolkje aan de lucht. De ramen van de camper zijn inmiddels dicht gegaan want niet alleen buiten stijgt de temperatuur maar ook in de camper. Dus de airco staat weer op standje 4. Onderweg zien wij een hagedis op de weg die Anneke met een vloeiende beweging ontwijkt. Weer een dier gered, na twee uur maken wij een tussenstop. Het is nu 36,5 graden. Even een fotomomentje. Voor ons zien wij een gigantische witte oppervlakte. Met de terracotta achtige omgeving is dit natuurlijk een fantastisch gezicht. Anneke is inmiddels al de camper uit om wat foto's te schieten en ik pak ondertussen de twee Gadorates uit de vriezer die ik er vanochtend had ingedaan. Anneke loopt terug naar de camper. De grote witte oppervlakte kunnen haar ogen niet verdragen. Ze pakt haar zonnebril en nu gaat het weer. Verderop ziet zij een informatiebord en loopt erheen. Ik maak nog wat filmpjes en loop naar haar toe. Samen lezen wij dat dit een SALT lake is en dat op het meer zelf de world speed record hebben gehaald. Wij dachten altijd dat dit in Amerika werd gehouden. Weer wat geleerd.

Omdat het om de 500 kilometer is voordat je in de outback een tankstation tegenkomt is het verstandig om bij iedere tankstation die je tegenkomt te denken dus dit gaan wij ook maar doen. Ik tank high flow diesel. Ik kijk en zie dat ik pas 20 liter had getankt en ik zie dat de teller op 70 Aus dollar staat. Wat is dit!!! Ik stop direct met tanken. Ik weet dat het in de outback duurder tanken is maar zo duur. Ik reken af en zeg tegen de vriendelijke vrouw achter de kassa dat het volgens mij niet klopt. Er staat dat het 1,409 is en ik moet 70 dollar afrekenen. Zeg ze lachend dat het maar iets van 30 dollar was. Did you almost got a hartattack. Lachend zeg ik, i almost did. Ik reken af en lachend zwaait zij mij na. Het is 11.30 uur en we zien dat wij nog 252 km moeten rijden.

Onderweg zien een bord van de RFDS, the Royal Flying Docter Service. Het is een landingsbaan. Ja.......... Midden op de snelweg waar wij rijden. Geweldig toch. Om 14:00 uur stoppen wij nog 1 keer op een Rest Area. Het is nu 39,5 graden. We eten snel een broodje, drinken wat en gaan weer. Onderweg zien wij weer een bord. Wij kijken elkaar aan en beginnen hard te lachen. Hahaha. Wat is dit. Help phone 92 km. Zie je het al voor je. 92 km lopen bij een temperatuur van 39,5 graden. Misschien dat een aboriginal het haalt maar ik denk niet dat een gemiddelde Europeaan dit gaat halen.

We rijden Coober Pedy binnen. Coober Pedy is de Opal hoofdstad van de wereld. In 1916 zijn ze hier begonnen met Opal winnen en dat doen ze nog steeds. We zien vrijwel direct als we Coober Pedy binnen rijden eenBig4 camping. We gaan daar naar toe schat want ik wil zwemmen. Bijna alle Big4 campings hebben een zwembad. Zo gezegd zo gedaan. Heel toevallig verbleef Anneke hier ook in 2008/2009. Ze herkende het meteen. Achter de balie zien wij een vrouw die nu al in de kerststemming is want ze had een haarband wat leek op een kersttakje en een rendier daarboven op. How are you, how can i help you. Ik vraag haar meteen of wij konden zwemmen. Zegt ze dat er een barst in het zwembad zit en dat er niet gezwommen kon worden. We kijken elkaar aan en zeggen in het Nederlands, nahhhh dit gast hem niet worden. We gaan weer verder kijken maar toch eerst wat drinken inslaan en wat bier. We kopen wat fris in de supermarkt en naast de supermarkt zien wij een liquir store we lopen naar binnen en zien Heineken bier. Die nemen we. Ik reken af vraagt de man achter de kassa om mijn legitimatiebewijs. Huh. Can't you see i'm 48 years old vraag ik de man vriendelijk . Blijkt er een verordening te zijn vanwege de overlast die de dronken aboriginals hier in Coober Pedy veroorzaken. We rijden de straat uit en zien meteen een Top Tourist camping. Daar gaan we naar toe zeg ik tegen Anneke. Meteen vraag ik aan de man achter de balie, is there a swimmingpool. Zegt ie nee. Wat is dit? Er is wel een zwembad hier vijf minuten vandaan waar wij als klant gebruik van mogen maken. We doen het. We blijven hier. Ik vraag aan de man of hij een restaurant weet waar ze kangoeroevlees serveren. Ik ben al bijna twee weken in Australie en ik heb nog geen kangoeroevlees gegeten. Hij begint te lachen. Hier verderop heb je een pizzeria waar ze kangoeroevlees op de pizza doen. Het is een bekende pizzeria hier in Coober Pedy. Daar gaan we morgen heen zeg ik tegen Anneke. We blijven hier nog een nachtje omdat ik nog een aantal dingen wil zien zoals een kerkje ondergronds en ik wil in een ondergronds hotel slapen. Er zijn hier in Coober Pedy mensen die hier ondergronds wonen vanwege de hitte. Dat wil ik zien. We besluiten om op de camping te blijven omdat vijf minuten lopen naar het zwembad bij een temperatuur van 39,5 graden wel erg zwaar is dus wat doen we...... Douchen en een heerlijk koud biertje drinken. Proost.

Kilometerstand 54804
Gereden 539km